wielkość czcionki -> 
wysoki kontrast -> 
Działalność poselska
Wystąpienia sejmowe
Posiedzenie nr 43 w dniu 15-10-2025 (1. dzień obrad)
Pani Marszałek! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Trzy krótkie pytania: Czy planowany jest niezależny audyt bezpieczeństwa systemu teleinformatycznego Portalu DOM? Dlaczego funkcję operatora systemu powierzono Ubezpieczeniowemu Funduszowi Gwarancyjnemu, a nie wyspecjalizowanej instytucji publicznej, np. Głównemu Urzędowi Statystycznemu? Czy rząd przewiduje określenie limitów czasowych przechowywania danych? Dziękuję.
Posiedzenie nr 43 w dniu 15-10-2025 (1. dzień obrad)Pani Marszałek! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Projekt ustawy, który dziś rozpatrujemy, wprowadza szereg rozwiązań mających na celu zwiększenie przejrzystości i bezpieczeństwa na rynku nieruchomości. Idea stworzenia Portalu Danych o Obrocie Mieszkaniami, Portalu DOM, to porządek informacyjny w tym sektorze. Brak wiarygodnych danych o realnych cenach transakcyjnych mieszkań sprzyja nie tylko spekulacjom, ale też dezinformacji konsumentów. Należy też docenić, że projekt wpisuje się w kierunek cyfryzacji państwa oraz wzmacnia pozycję nabywcy w relacji z deweloperem. Jawność informacji o cenach, metrażu, terminach i strukturze inwestycji to realny krok ku uczciwemu rynkowi. Wiele elementów tego projektu, np. włączenie Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego w system nadzoru czy obowiązek raportowania danych przez deweloperów i notariuszy, ma potencjał uporządkowania procesów i ograniczenia nadużyć. Ale właśnie tu pojawia się konieczność ostrożności. Skala i szczegółowość danych, które będą gromadzone, budzą uzasadnione obawy o ochronę prywatności obywateli. Dane o cenach, adresach nieruchomości, numerach ksiąg wieczystych czy PSL-ach to informacje wyjątkowo wrażliwe. Dlatego nie wystarczy zapewnienie, że system spełni minimalne wymagania bezpieczeństwa. W tym obszarze państwo powinno stosować standardy maksymalne. Warto też rozważyć, czy Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny, instytucja stworzona z myślą o rynku ubezpieczeń, jest rzeczywiście najlepszym podmiotem do prowadzenia portalu o charakterze informacyjno-statystycznym. Być może lepszym rozwiązaniem byłoby zaangażowanie Głównego Urzędu Statystycznego? Niepokój może również budzić wysokość sankcji za opóźnienie lub nieścisłość w przekazywaniu danych. Przestępstwo zagrożone karą do 2 lat więzienia za drobne błędy techniczne to nadmiarowa represja, która może zniechęcić mniejszych przedsiębiorców i utrudnić funkcjonowanie rynku. Podsumowując, powiem, że projekt jest niedopracowany w kwestii bezpieczeństwa danych, proporcjonalności kar oraz podziału kompetencji. Przejrzystość rynku mieszkaniowego to wartość, o którą warto zabiegać, ale nie kosztem prywatności obywateli i nadmiernego obciążenia przedsiębiorców. Dlatego projekt ten nie zasługuje na poparcie. Dziękuję.
Posiedzenie nr 43 w dniu 15-10-2025 (1. dzień obrad)Pani Marszałek! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Zgodziłbym się z panią marszałek, że nie ma koalicji 13 grudnia, bo ta koalicja przejęcia władzy powstała dużo wcześniej, ale rząd 13 grudnia już jest, ponieważ wówczas został zaprzysiężony. Pani poseł Bożena Lisowska zupełnie nie zrozumiała tego, co mówiłem, ale może spróbuje to rozjaśnić. Wygrał pan prezydent Karol Nawrocki i to państwa strasznie boli, bo zrozumieli państwo, że nie wygrają państwo żadnych innych wyborów, dlatego teraz mieszają państwo przy ordynacji wyborczej, dlatego robią państwo tę zadymę z wyborami kopertowymi. Nie robią państwo tego, o czym państwo mówili zaraz po wyborach prezydenckich. Chodziło właśnie o to, żeby na urnach były skanery -członkowie komisji i mężowie zaufania mają preferencje, jeśli ich kandydat właśnie wystartował - żeby zainstalować kamery, żeby nie było podejrzeń dotyczących tego, kto i jak liczył głosy, a także czy nie były dosypywane. Państwo się tym nie zajmują. (Dzwonek) Państwo chcą wprowadzić w życie to stalinowskie powiedzenie: nieważne, kto głosuje, ważne, kto liczy głosy. Dziękuję.
Posiedzenie nr 43 w dniu 15-10-2025 (1. dzień obrad)Panie Marszałku! Nieobecny Panie Premierze! W sobotę mieliśmy euforię sukcesu. Premier chwalił się: załatwione, migrantów nie będzie. Posłowie uśmiechniętej koalicji triumfowali: potrafimy, jesteśmy szanowani oraz sprawczy. A już we wtorek przyszła żenada i kac prawdy, że jednak nic nie zostało załatwione. Obietnica premiera, że migrantów nie będzie, wygląda jak 100 konkretów na 100 dni. 100 obietnic - brak realizacji. Pytam, kim pan jest, panie premierze. Premierem Polski czy brukselskim rzecznikiem złudzeń? (Poseł Dorota Niedziela: Premierem.) Za chwilę mijają 2 lata chaosu, hejtu, afer i kolosalnego zadłużenia, które pan nam sprawił. Nie będzie wniosku formalnego. (Oklaski) (Poseł Joanna Borowiak: Brawo, Jarek!)
Posiedzenie nr 42 w dniu 07-10-2025 (1. dzień obrad)Dziękuję bardzo. Panie Marszałku! Panie Ministrze! Chciałem zapytać się, dlaczego Polska ma wykonywać wyroki trybunału, którego nie uznają największe światowe mocarstwa: Stany Zjednoczone, Chiny, Indie, Izrael czy Turcja. Chciałem również zapytać, co w przyszłym roku państwo zrobią. Ratyfikujemy czy państwo ratyfikują za chwileczkę tę umowę, a w przyszłym roku Beniamin Netanjahu będzie chciał znowu przyjechać do Oświęcimia. Czy państwo go zatrzymają, czy nie? Czy się ośmieszamy w tej chwili w trójnasób? Jakie są tak naprawdę rzeczywiste korzyści, że ratyfikujemy tę umowę, poza możliwym wkrótce kolejnym ośmieszeniem Polski? Dziękuję. (Oklaski)
Posiedzenie nr 42 w dniu 07-10-2025 (1. dzień obrad)Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Mówimy dzisiaj o projekcie, który na pierwszy rzut oka wygląda niewinnie, o współpracy z Międzynarodowym Trybunałem Karnym w sprawie wykonywania jego wyroków. W istocie mówimy jednak o kolejnym kroku w kierunku ograniczenia suwerenności państwa polskiego, o przekazaniu realnych kompetencji sądowniczych w ręce obcego trybunału, który nie podlega żadnej demokratycznej kontroli. Międzynarodowy Trybunał Karny, o którym dziś mowa, nie jest sądem uniwersalnym, nie jest instytucją, do której przystąpiły wszystkie państwa świata. Nie uznają jego jurysdykcji Stany Zjednoczone, Rosja, Chiny, Izrael, Indie, Turcja, Białoruś i Ukraina. To ponad połowa ludzkości, w tym największe mocarstwa gospodarcze, militarne i polityczne. Jest tak nie dlatego, że popierają bezkarność, ale dlatego, że rozumieją, iż Międzynarodowy Trybunał Karny stał się narzędziem politycznym wykorzystywanym selektywnie przeciw państwom słabszym, a nie przeciw tym, którzy mają realną władzę. Czy Polska naprawdę chce iść w kierunku ślepego podporządkowania się instytucji, której nie uznają nawet nasi sojusznicy z NATO? Czy chcemy, by cudzoziemcy skazywani przez Międzynarodowy Trybunał Karny za zbrodnie popełnione w Afryce, Azji czy na Bliskim Wschodzie odbywali swoje wyroki w polskich więzieniach pod nadzorem inspektorów ONZ i Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża? Czy rolą państwa polskiego jest utrzymywać cudze wyroki i cudzych przestępców w imię politycznej poprawności? Nie dajmy się zwieść pozorom. Ta umowa nie jest tylko gestem solidarności z ofiarami zbrodni wojennych. To realne przekazanie części naszej suwerenności sądowniczej. Trybunał w Hadze będzie miał prawo ingerować w sposób wykonywania kary w Polsce, żądać raportów, kontrolować warunki więzienia, a jego przepisy będą obowiązywać bezpośrednio, z pominięciem polskiego parlamentu. Polska jest państwem prawa, ale to polski wymiar sprawiedliwości, nie zagraniczny trybunał, ma orzekać i wykonywać kary na naszym terytorium. Mamy własne sądy, własne więziennictwo, własne zasady humanitarnego traktowania. Nie potrzebujemy kuratora z Hagi, który będzie nas pouczał, jak przestrzegać praw człowieka. Zbyt często widzimy, że takie międzynarodowe instytucje stają się narzędziami politycznej presji, a nie sprawiedliwości. Dziś powinniśmy bronić suwerenności, a nie ją oddawać. Powinniśmy dbać o interes Polski, a nie spełniać życzenia biurokratów z Zachodu. Jeśli naprawdę chcemy wspierać ofiary wojen i agresji, to róbmy to na własnych zasadach w ramach polskiej polityki humanitarnej i dyplomatycznej. Nie twórzmy precedensu (Dzwonek), zgodnie z którym cudzy trybunał miałby dyktować, kogo mamy przyjmować do naszych więzień i jak wykonywać cudze wyroki. Dziękuję.
Posiedzenie nr 42 w dniu 07-10-2025 (1. dzień obrad)Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Kolega minister Marcin Warchoł zwrócił mi uwagę, że negocjacje rozpoczęte zostały jeszcze za czasów poprzedniego rządu, rządu Prawa i Sprawiedliwości. W związku z tym chciałbym zapytać pana ministra, dlaczego to tak długo trwało, skoro to się zaczęło, panie ministrze, ponad 2 lata temu... (Poseł Marcin Warchoł: 8 lat temu.) Przepraszam za niedocenienie wielkich wysiłków rządu Prawa i Sprawiedliwości. ...skoro 8 lat temu to się zaczęło. Czy pan minister mógłby Wysoką Izbę, ale również Polaków poinformować, dlaczego takie negocjacje trwają aż 8 lat? Z jakimi państwami w tej chwili jeszcze prowadzimy tak zacięte negocjacje, że tyle lat to trwa? Bardzo dziękuję. (Oklaski)
Posiedzenie nr 42 w dniu 07-10-2025 (1. dzień obrad)Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! W imieniu Koła Poselskiego Wolni Republikanie chciałem przedstawić stanowisko w sprawie ratyfikacji umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Peru o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych, podpisanej w Limie w dniu 28 marca 2025 r. Bardzo się cieszę. Podziękowania dla ministerstwa, właściwie dla całego rządu. To rzadko z tej mównicy z ust opozycji pada, ale tutaj rzeczywiście należy podziękować za tę umowę. Chodzi o to, abyśmy właściwie z wszystkimi państwami, z jakimi uda się zacieśnić współpracę w sprawie pomocy w sprawach karnych, mieli takie umowy. W imieniu koła popieramy tę umowę. Bardzo dziękuję. (Oklaski)
